காஞ்சிபுரம் வரதராஜபெருமாள் கோயில் 108 திவ்யதேசங்களில் ஒன்றான அத்தி இக்கோயிலில் 2000 ஆண்டுகள் பழமைவாய்ந்த கோயில் காஞ்சிபுரத்தில் அமைந்துள்ளது. இதன் சிறப்பு அத்தி வரதர் மற்றும் தங்க பல்லியும். இங்கு உள்ள அத்தி வரதர் என்னும் பெருமாளை, நாம் 40 வருடத்திற்கு ஓரு முறை தான் தரிசிக்கமுடியும். ஏனெனில் அவர் இருப்பதோ, நம் கண்ணனுக்கு புலபடாத தண்ணீருக்கு அடியில் கோவிலின் நூற்றுக்கால் மண்டபத்தின் வடக்கே உள்ள இரண்டு குளங்களில் தென்திசையில் உள்ள நீராழி மண்டபத்தின் கீழே நீருக்கு அடியில் உள்ள ஓரு மண்டபத்தில் தன்னை மறைத்துக்கொண்டு இருக்கிறான் அத்தி வரத பெருமாள். இந்த குளத்தின் நீர் என்றும் வற்றுவதில்லையாதலால் பெருமாள் யார் கண்ணுக்கும் புலப்பட மாட்டார். பெருமாளின் தாருமயமான திருமேனி மரத்தினால் செய்யப்பட்டது மிகப்பெரிய அத்திமரத்தால் வடித்து பிரம்ம தேவனால் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டது.
பிரமம்மனின் யாக தீயினின்று 
தோன்றியதால் சிறிது பின்னப்பட்டுவிட்டார். எனவே அசரீரி மூலம் தன்னை ஆனந்தத்தீர்த்தத்தில் விட்டுவிட்டு பழைய சீவரத்திலிருந்து, சிலையை காஞ்சியில் பிரதிஷ்டை செய்யுமாறு கூறினார். பெருமாள் பெரும் ஊஷ்ணத்தை தணிக்கவே தெப்பக்குளத்தில் வாசம் செய்கிறாராம். அப்படியே இவரை வெள்ளித்தகடு பதித்த பெட்டியில் சயனக்கோலத்தில் வைத்து ஆனந்த புஷ்கரணி மண்டபத்தின் நடுவே நீரில் வைத்து விட்டனர்.
பழைய சீவரபெருமாளை தேவராஜப் பெருமாள் என பிரதிஷ்டை செய்துவிட்டனர். ஆனந்த தீர்த்தம் என்றும் வற்றாது. எனவே நீரை ஈறைத்து விட்டு ஆதி அத்திவரதரை வெளியே கொண்டு வருவார்கள்.
வெள்ளிதகடுகள் பதித்த பெட்டியில் சயனகோலமாக, அமிர்தசரஸ் என்னும் அந்த குளத்தில் மூழ்கியிருக்கும் பெருமாள், 40 வருடங்களுக்கு ஓரு முறை,மேலே வந்து, சயன மற்றும் நின்ற கோலமாக எழுந்தருளியிருப்பார்.
பக்தர்கள் மிகவும் தொன்மையான இந்த அத்தி வரதரை, ஊற்சவ விழா வழிபாட்டோடு, 10 நாட்கள் கண்குளிர தரிசிக்கலாம். பிறகு மீண்டும் வெள்ளித்தகடுகள் பதித்த பெட்டியில் வைத்து குளத்தில் மூழ்கடிக்கப்பட்டுவிடுவார். 1939 மற்றும் 1979ம் ஆண்டுகளில் நடந்த இந்த 
வைபவம். அடுத்து 2019ம் ஆண்டு நடக்கும். வைகுண்டநாதப் பெருமாள் கோயில் காஞ்சி நகரத்தினுள்ளேயே பொலிவுற அமைந்திருக்கிறது. மேற்கு நோக்கி வீற்றிருக்கும் வைகுண்டப் பெருமாளுக்குப் பரமபத நாதர் என்ற பெயரும் உண்டு. தாயார் வைகுந்தவல்லி திருமால் மீது இழ்ந்த பக்திகொண்ட பரமேஸ்வரன் என்னும் பல்லவ மன்னன் எழுப்பிய இலயம். எனவே இந்தத் தலத்துக்கு பரமேஸ்வரவிண்ணகரம் (பரமேச்சுர விண்ணகரம்) என்ற பெயர் வழங்கப்படுகிறது. விண்ணகரம் கி.பி.674-800 காலக்கட்டத்தில் 2ம் நந்தி வர்ம பல்லவனால் கட்டப்பட்ட கோவில் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
அமைவிடம் :-
காஞ்சிபுரம் பஸ்நிலையத்திலிருந்து நடந்து செல்லும் தூரமே உள்ள திருத்தலமாகும்.
செய்தி : ப.பரசுராமன்
படங்கள்:ப.வசந்த்
The post ஜலத்தில் மறைந்திருந்து அருள் தரும் ஆத்திவரதர்! appeared first on Swasthiktv.
மகன்களுக்கு ஓரு போட்டியை அறிவித்தார். உலகத்தை முதலில் சுற்றி வர செய்தார். முருகனோ, தன்னுடைய மயில் வாகனத்தை உலகத்தை சுற்றி வந்து ஞானபழத்தை பரிசாக பெற்றார். அதிர்ச்சியடைந்த முருகன் ஏமாற்றத்தை தாங்க முடியாமல் பெற்றோரை விட்டு பிரிந்து பழனி முருகன் கோயிலில் குடிபெயர்ந்தார். அன்றில் இருந்து முருகன் தங்கியிருந்த இந்த படை வீடு, (பழம்+நீ) பழனி என அழைக்கப்படுகிறது.
பழனி முருகன் கோயில், திருவிழாக்களுக்கு பெயர்பெற்ற ஊராகும். இங்கு ஆண்டுதோறும் தைப்பூசம்,பங்குனி ஊத்திரம், சூரசம்ஹாரம் ஆகிய விழாக்கள் விமர்ச்சையாக கொண்டாடப்படுகிறது. குறிப்பாக தைப்பூசம் திருவிழாவில் லட்சகணக்கான பக்தர்கள் தமிழகம் முழுவதும் இருந்து இந்தக்கோயிலுக்கு வந்து செல்வதை வரமாக கொண்டுள்ளார். இந்த கோயிலில் தங்கத்தேர் வழிப்பாடு சிறப்பு வாய்ந்ததாக உள்ளது.
பிற்காலத்தில், இப்பகுதியில் வசித்த சிறுமிபசுஞ்சாணம் சேகரிக்கும் சேகரித்து வந்தாள் ஒரு நாள் தரையில் வைத்த சாணக்கூடையை தூக்க முடியவில்லை. பொரியோரை அழைத்துவந்தாள் அப்போது, அந்த சிறுமியின் மூலமாக வெளிப்பட்ட மாரியம்மன். அவ்விடத்தில் தனது சிலை வடிவம் இருப்பதாகக் கூறினாள். அதன்படி அங்கு கிடைத்த சிலையை, பிரதிஷ்டை செய்து கோயில் எழுப்பினர்.
அம்மன் கோயிலுக்கு தெற்கே ஓடுவது வைப்பாறு எனப்படும். இந்த வைப்பாற்றுக்கும் ஒரு தனிபுராணக்கதை உண்டு. ஒரு சமயம் பொதிகை மலையின் அடிவாரத்தில் சிவசைலத்துக்கு வடக்கே சம்புகண் என்ற வேடன்தீயின் நடுவிலிருந்து கடும் தவம் புரிந்தான். இவனதுதவத்தில் அயோத்தியில் ஒருவன் இறந்தான். அப்போது அயோத்தியை ஆண்டராமன் இந்த இறப்பை கேள்விப்பட்டு, தன் சேனைகளுடன் கிளம்பி சம்புகனை கொன்றார். அத்துடன் தன் நாட்டில் இறந்தவனையும் உயிர்ப்பித்தார். (இது ராமயாண உத்திரகாண்டத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளது).தவம் செய்த சம்புகனை கொன்ற பாவத்தால் பீடிக்கப் பெற்ற ராமன் பாவவிமோசனத்திற்காக சிவமலையில் சிவபெருமானை நினைத்து, வணங்கித்தவம் செய்துபாவவிமோசனம் பெற்றார்.
அப்போது பிறந்த நதிவைப்பாறு எனப்பட்டது. இவ்விருநதிகளும் கங்கைக்கு ஓப்பானது என்பதால், இரு கங்கைக்கும் நடுவில் அமைந்தகோயில் என்பதை உணர்த்தும் விதமாக ‘இருகங்கைக்குடி’ எனப்பட்ட ஊர் ‘இருக்க (ங்)ன்குடி’ என மருவியது. பக்தர்கள் இரண்டு தீர்த்தங்களிலும் நீராடி அம்பிகையை வழிபட்டு வரலாம்.
பக்தர்களின் குறை தீர்க்கும் பிரதான பிராத்தனைத் தலம் இது. கண் நோய் உள்ளவர்கள், ‘வயனம் இருந்தல்” என்ற விரதத்தை அனுசரிக்கின்றனர். ஒரு சிலர் நோய் தீரும் வரை இங்கேயே இருந்து விடுகின்றனர். சிலர் ஒரு குறிப்பிட்ட நாளில் வந்து தங்கிவிட்டு மறுநாள் செல்கின்றனர். இவர்கள் தங்குவதற்கு கோயிலில் மண்டபம் உள்ளது, இவர்கள் அம்பாளின் அபிஷேக தீர்த்தத்தைக் கண்ணில் விட்டுக்கொள்ள, நோய் நிவர்த்தியாக நம்பிக்கை. விவசாயிகள் இந்த தீர்த்தத்தை நிலத்தில் தெளிக்கின்றனர். அறுவடையானதும் அம்பிகைக்கு நவதானியம், நெல், காய்கறி காணிக்கை கொடுக்கின்றனர். கால்நடைகள் நோயின்றி இருக்கவும் இத்தீர்த்தம் கொடுப்பதுண்டு. அம்மைநோய் உள்ளவர்கள், அம்பிகைக்கு ஆமணக்கு விதையைக் காணிக்கையாக்கி வழிபடுகின்றனர். அம்பாளுக்கு உருவ காணிக்கை, கண்மலர் சாத்தி நேர்த்திக்கடன் செலுத்துகின்றனர்.
17 ம் நூற்றாண்டில் கேரளாவில் வாழ்ந்த வில்வ மங்களம் சுவாமிகள் தான் அவர்.நினைத்த போது கடவுளை தரிசிக்கும் பாக்யம் பெற்றவர்.இவர் ஒரு முறை இந்தப் பகுதியை ஆண்ட செண்பக சேரி ராஜாவுடன் படகில் போய்க்கொண்டிருந்த போது ஒரு இனிய வேங்குழல் ஓசை கேட்டது.அப்பொழுது ஒரு ஆலமரத்தடியில் குழந்தை வடிவக் கண்ணன் புல்லாங்குழல் ஊதும் காட்சி வில்வமங்களம் சுவாமிகளுக்குத் தெரிந்தது.ஆனால் அது அந்த ராஜாவிற்கு தெரியவில்லை.கவலையுடன் ராஜா வில்வமங்களம் சுவாமிகளிடம் ஏன் கண்ணன் எனக்கு காட்சி தர மாட்டாரா?என்று கேட்க சுவாமிகளும் கண்ணனிடம் வேண்ட மறு நொடியே கண்ணன் அந்த ராஜாவுக்கு காட்சியளித்தார்.
இங்கு பிரதிஷ்டை செய்த சிலையை ஒரு நம்பூதிரி குறை உள்ளதாக லேசாக தட்ட அந்த சிலையின் கை உடைந்து விழுந்ததாம்.உடனடியாக புது சிலை வேண்டுமானால் மன்னருக்கு பகை இருந்த இடத்திலிருந்து கொண்டு வர வேண்டியிருந்தது அப்பொழுது ஒரு பணிக்கர் குறிச்சியிலிருந்து அந்த சிலையை கடத்தி இட்டித் தோமன் என்ற பிறமதத்தவர் வீட்டில் ரகசியமாக மறைத்து பின் இரவில் கொண்டு வரப்பட்டது.இன்றும் கிருஷ்ணனை மறைத்து வைத்த வீட்டில் இன்றும் அந்த அறையில் விளக்கேற்றி வருகிறார்களாம்.
அம்பலப் புழை கோவிலில் முக்கிய நிவேதனம் பால் பாயசம். இங்கு நிவேதனம் செய்யும் பால் பாயசத்தை சாப்பிட அந்த குருவாயூர்க் கண்ணனே மதியநேரம் இங்கு வந்து போவதாக ஒரு ஐதீகம்.தினமும் நூறு லிட்டர் பால் பாயசம் தயார் செய்கிறார்கள்.இந்த பாயசத்திற்கான பாலை தினமும் காலையில் குளித்து,வெண்ணிற ஆடையில் பெண்கள் குடங்களில் ஏந்தி கோயிலுக்கு கொண்டுவருகிறார்கள்.முதலில் முக்கிய நபர்களுக்கு மட்டுமே கிடைக்கும் இந்த பாயசம் ,1959 ம் ஆண்டு முதல் அனைத்து பக்தர்களுக்கும் விற்பனை செய்யப்பட்டது.
ஒரு முறை இந்த நாட்டில் பஞ்சம் வந்தது.அப்பொழுது ராஜா ஒரு செல்வந்தரிடம் நெல் மூட்டைகளை கடனாகப் பெற்றார்.ஒரு முறை ராஜா கோவிலிக்கு சென்ற போது அந்த செல்வந்தர் தன்னிடம் வாங்கிய கடனைத் தீர்க்காமல் கோவிலுக்குள் நுழையக் கூடாது என்று வழிமறித்து நின்றார்.மன்னன் அவமானப் பட்டு நின்றதைப் பொறுக்க முடியாத மக்கள் தங்களிடம் இருந்த நெல் மூட்டைகளை கொடுத்து மன்னரின் மானம் காத்தனர்.இப்படியாக கோயில் முற்றத்தில் நெல் மூட்டைகள் குவிந்தன.அப்படி குவிந்த நெல் மூட்டைகளை எடுத்துச் செல்லுமாறு அந்த செல்வந்தருக்கு கட்டளை இட்டார் மன்னர்.அன்று உச்சி கால பூஜை தொடங்கும்முன் அந்த நெல் மூட்டைகள் அகற்றப்பட வேண்டும் என்பது அவரது ஆணை.எவ்வளோ முயன்றும் அந்த மூட்டைகளை அங்கிருந்து அகற்ற முடியவில்லை எனவே அந்த செல்வந்தர் நெல் மூட்டைகளை கோவிலுக்கே தானம் செய்து விட்டு சென்றார்.அந்த நெல்லை அரிசியாக்கி பால் பாயசமாக செய்து எல்லா பக்தர்களுக்கும் பிரசாதமாக கொடுத்தார்களாம்.
இந்தக் கோயில் கிழக்கு தரிசனமாக உள்ளது.கோபுர வாசலைத் தொடர்ந்து குளம் ஒன்று அமைக்கப்பட்டுள்ளது.பிரம்மாண்டமான பிரகாரம் உள்ளது.கருவறையில் இரண்டடிக் கண்ணன் இருபுறமும் துவார பாலகர்கள் நிற்க அருள்பாலிக்கிறார்.கண்ணன் நம்மைப் பார்த்து சிரிப்பது போல் உணரும் உணர்வு மட்டில்லா மகிழ்ச்சி தரும்.
ஒரு முறை அகத்தியர் தென் திசை சென்று வந்தார்.அப்பொழுது அவரை பொன்னி நதி வழிமறித்தது.கோபம் கொண்ட அகத்தியர் அந்த நதியை கமண்டலத்தில் அடைத்துவிட்டார்.அதனால் பூலோகத்தில் தண்ணீர் பஞ்சம் வந்தது.அப்பொழுது அனைவரும் சிவபெருமானை வேண்டினர். அப்பொழுது விநாயகப் பெருமானுக்கு ஆணை இட்டார் எம்பெருமான்.அவ்வண்ணமே வினை தீர்க்கும் விக்னேஸ்வரர் காகம் வடிவில் வந்து அந்த கமண்டலத்தைத் தட்டிவிட்டார்.பின்பு அந்தக் கமண்டலத்தில் உள்ள நீர் காவிரியாக விரிந்து பாய்ந்தாள்.அப்பொழுது அகத்தியர் நீரை அடைத்து நிலத்தை வருத்திய பாவம் நீங்க நதிக் கரையில் பல கோயில்களை உருவாக்கி வழிபட்டார்.அப்படி அகத்தியர் ஆராதித்த கோயிகளில் ஒன்று தான் இது.
இங்கு கருடாழ்வார்,ஆஞ்சநேயர் சன்னதிகளோடு ஸ்ரீ தேவி – பூதேவி சமேதராக தரிசனம் அளிக்கிறார், சென்றாய பெருமாள்.சங்கும்,சக்கரமும் கொண்டு அருள்பாலிக்கும் முத்திரையுடன் நின்ற கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறார் பெருமாள்.வெளிச் சுற்றில் ராகுவும் கேதுவும் உடனிருக்க அவர்களது நடுவே அமர்ந்து அருள்கிறார் விநாயகப் பெருமான்.இப்படி ஒரு வித்யாசமான அமைப்பில் கேதுவும் ராகுவும் இருப்பதால் இங்கு ராகு,கேது தோஷப் பரிகாரங்கள் நடத்திவருகின்றனர்.
காஞ்சீபுரத்தில் அத்வைத தத்துவத்தில் தலைசிறந்த பண்டிதரான பிரகாசர் என்கிற குருவிடம் சிஷ்யராக சேர்ந்தார்.அனைத்து ஞானங்களிலும் தேர்ச்சி பெற்ற தனது குரு பிரகாசர் அளித்த சில அத்வைத விளக்கங்களில் உடன்பாடு ஏற்படாத ராமானுஜர் தன்னுடைய குருவின் பொருந்தாத விளக்கங்களைக் கேட்டு கண்ணீர் விட்டார்.குருவை மிஞ்சும் சீடனாக விளங்கிய ராமானுஜரால் தனக்கு சிறுமை ஏற்படக்கூடாது என்று எண்ணிய பிரகாசர் அவரை கங்கையில் தள்ளி ஜலசமாதி செய்திட திட்டமிட்டார்.அப்படி குருவுடன் காசிக்கு போகும்போது தம்பியின் மூலம் குருவின் திட்டத்தை அறிந்த ராமானுஜர் பெருமாளின் துணையோடு ஒரே இரவில் காசியிலிருந்து காஞ்சிக்கு வந்து சேர்ந்தார்.ராமானுஜர் இறந்துவிட்டதாக நினைத்துக் கொண்ட பிரகாசர் சில காலம் கழித்து காஞ்சிக்கு வந்து ராமானுஜரைக் கண்டு திகைத்துப் போனார்.பெருமாள் அருள் கொண்ட ராமானுஜரை இனி நாம் கொல்ல நினைக்கக் கூடாது என்று முடிவு செய்தார்.
இவ்வாறு இந்த மூன்று லட்சியத்தையும் நிறைவேற்றுவேன் என்று ராமானுஜர் அறிவிக்க யமுனாசாரியாரின் மூன்று விரல்களும் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக திறந்தது.தனது விவாதத்தின் மூலம் பல இடங்களுக்குச் சென்ற ராமானுஜர் தனது விசிஷ்டாத்வைத தத்துவங்களை அங்குள்ள பண்டிதர்களுக்கு எடுத்துரைத்து வெற்றி பெற்றார்.ராமானுஜரின் குரு பீடத்தை பெரிய நம்பிகள் என அழைக்கப்படும் மகா பூரணர்,திருக்கோட்டியூர் நம்பி,திருமலை நம்பி,திருவரங்கப் பெருமாள் அரையர்,திருமலை ஆண்டான் எனப்படும் மாலாதரர் என்ற ஐவரும் அலங்கரித்தனர்.ராமானுஜர் ஜாதி ஏற்றத்தாழ்வை கடுமையாக எதிர்த்தவர்.தனது மனைவியின் ஜாதி ஏற்றத்தாழ்வே தம்முடைய துறவறத்திற்கு காரணம் என்றார்.ராமானுஜர் சிறந்த வேதாந்தி மட்டுமல்ல பெரிய நிர்வாகியும் கூட.இவர் திருவரங்கம் எனும் ஸ்ரீரங்கம் கோவிலின் நிரவகத்தை ஏற்று அந்தக் கோவிலை சீர் படுத்தி அன்றாடம் நடக்க வேண்டிய கடமைகளை ஒழுங்குபடுத்தினார்.
இந்தியாவில் முதன்முறையாக சேலத்தில் ஸ்ரீபகவத் ராமானுஜருக்கு ரூ 6 கோடி மதிப்பில் தனி கோயில் உருவாகி வருகிறது.ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே ஜாதி மத வேற்றுமையை ஒழிக்க அனைத்து மக்களும் ஆலய வழிபாடு செய்ய முற்பட்டவர் ராமானுஜர்.இப்படிப்பட்ட மஹானின் ஆயரமாவது பிறந்தநாள் வரும் 2017 ம் ஆண்டு சித்திரை மாதம் திருவாதிரை நட்சத்திரத்தில் வருகிறது. முதல்முறையாக ராமானுஜருக்கு சேலத்தில் உள்ள எருமாபாளையத்தில் இரண்டரை ஏக்கர் நிலத்தில் ரூ 6 கோடி மதிப்பில் 85 அடி உயர ராஜகோபுரத்துடன் மணிமண்டபம் கட்டப்பட்டு வருகிறது.அதில் 74 மடாதிபதிகளைக் குறிக்கும் 74 தூண்கள் ராமனிஜர் வாழ்க்கை வரலாற்றை கூறும் வகையில் சிற்பங்களும் அமைக்கப்படுகிறது. 2017 ம் ஆண்டு நடைபெற உள்ள ஸ்ரீ ராமானுஜர் ஆயிரமாவது ஆண்டு விழாவில் வெகு விமரிசையாக கும்பாபிஷேக விழா நடத்த திட்டமிடப்பட்டுள்ளது.
மிகவும் சக்தி வாய்ந்த மூலிகைகள் நிறைந்த மலை இது. இயற்கைசுனைகள் நிறைந்த மலை. பொதுவாக பெளர்ணமி இரவில் தான் வெள்ளியங்கிரி மலை ஏறுவர்கள் பங்குனி உத்திரம், சித்திர பெளர்ணமி, மகாசிவராத்திரி போன்ற சமயங்களில் அதிக அளவில் பக்தர்கள் வெள்ளியங்கிரி மலைக்குயாத்திரை செல்வார்கள், வடமாநிலம் மக்கள் அமர்நாத் யாத்திரைக்கு நிகராக வெள்ளியங்கிரி பஞ்சலிங்கதரிசனத்தையும் புனிதமாக கருதுகிறர்கள்.வெள்ளியங்கிரி மலை அடிவாரம் வெள்ளியங்கிரி கோவில் நீண்டவிசாலமான பிரகாரம், வித்தியாசமான வடிவில் நவக்கிரக சன்னதி, வழக்கமான மலைப்பாதை ஆரம்பத்தில் காணப்படும் ஒருவளைவு, செங்குத்தாக ஆரம்பிக்கும்சீரான படிக்கட்டுகள் கட்டெனத் தெரியும்.
கோயம்புத்தூரிலிருந்து 40 கீமி தொலைவில் உள்ள மேற்குத் தொடர்ச்சிமலைத்தொடர். தென்கயிலை என பக்தர்களால் அழைக்கப்படும் வெள்ளியங்கிரி மலையானது கொட்டும் பணியும், கை தொட்டு விளையாடும் உயரத்தில் உள்ள வெள்ளியங்கிரி மலை ஒரு புனிதத்தலமாகவும், சுற்றுலாத்தலமாகவும் இருந்து வருகிறது. இது மேகங்களும் சுழி, வெள்ளி வார்ப்படத்தால் மூடியது போல தோற்றமளிப்பதால் ‘வெள்ளியங்கிரி” என்ற பெயர் பெற்றது. இம் மலையடிவாரம் பூண்டி என அழைக்கப்படுகிறது. சுமார் 3500 அடி உயரமுடைய இம்மலை ஏழுசிகரங்களைக் கொண்டுள்ளது. ஜந்தரை கிலே மீட்டர் தூரம் செல்லும் இப்பாதையில் வெள்ளை விநாயகர் கோயிலும், பாம்பாட்டி சுனை, கைதட்டிசுனை, சீதைவனம், அர்ச்சுனன்வில், பீமன்களி உருண்டை, ஆண்டிசுனை போன்ற இடங்களை கண்டு மகிழ்ந்து செல்லலாம். இரவில், மலையில் காட்டுயானைகள் மற்றும் விலங்குகளின் நடமாட்டம் தொடங்கிவிடும் என்பதால் இங்கிருந்து மாலையிலேயே திரும்பி விடுதல் பாதுகாப்பானது என்று சொல்லப்படுகிறது ஆனால் அனைவரும் இரவில் பயணத்தை தொடங்கி அதிகாலை மலை உச்சிக்கு சென்று சேர்கிறார்கள். அதிக மக்கள் நடமாட்டத்தால் வனவிலங்குகள் அங்கு இருப்பதை தவிர்க்கின்றன. கொங்கு மண்டலத்தில் சிவன் வசிக்கும் கைலாசம் என்று வெள்ளியங்கிரியை சொல்லுவார்கள். ஏழுமலைகள், வணன்களால் சூழப்பட்டபகுதியாகும்.
மூங்கில் தடி மிகப்பிரபலம் வேலைப்பாடுகளுடன். இருக்கும். வெள்ளியங்கிரி தடி என்று சொன்னால் கொங்கதேசம் முழுக்கவே தெரியும். படியேறதுவங்கியதில் இருந்தே பல சாமியார்களைக் காணமுடியும். துவக்கத்தில் படி வசதிஇருக்கும், போகப்போகபடிகள் குறைந்து கரடுமுரடான பாதைகள், பாறைகள் மீது கூட சிறிதுதூரம் பயணம் கொள்ள வேண்டியிருக்கும். மூங்கில் தடிஉதவும். மீண்டும் சுலபமான நடைபாதை போன்ற பகுதிகள் வரும். எப்போதும் செங்குத்தாகவே இராது. செல்லும் வழியில் இயற்கையான ஊற்றுக்கள் மூலம் வரும் நீர் மூங்கில் தப்பைகள் கொண்டு வடிந்து கொண்டிருக்கும். அந்த நீர்தேன்அமிர்தம் போல இருக்கும். அருவிகள், பறவைகளின் ஒலிகள், வனச்சூழல் நம்முள் இனம்புரியாத மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும். செல்லச் செல்ல கோவையின் அழகு, வனங்களின் அழகு, மனதை கொள்ளை கொள்ளும். வழியில் ஒரே ஒரு கடை மட்டுமே உண்டு. கொஞ்சம் உணவுப் பண்டங்கள் இருக்கும். மூன்றாவது நான்காவது மலை ஏறும்போதே, ஏண்டா ஏறதுவங்கினோம் என்றிருக்கும். ஜந்தாவதுமலையில் ஒரு சுனை உண்டு, ஐஸ் தண்ணி என்றுதான் சொல்லணும். அதில் குளித்துத் தான் வெள்ளியங்கிரி ஆண்டவரை தரிசிக்க செல்லணும். குளிராக இருந்தாலும் ஒரு முறை முழ்கி எழுந்தாலே மறு ஜென்மம் எடுத்ததுபோல, ஆத்ம சுத்தி, பாரமற்றமனம், புத்துணர்ச்சியான உடல் என்று ஆனந்தத்தை உணரமுடியும். அவ்வளவு தூரம் ஏறிய களைப்பு சிறிது கூட இராது. திருநீறால் ஆன மலை என்று ஒரு பகுதி வரும். அதன் மண் தான் வெள்ளியங்கிரி திருநீறு என்பவர். அங்கிருந்து பீமன்களியுருண்டை என்ற ஒரு பெரும்பாறையை காணலாம். வனவாசத்தின் போது பாண்டவர்கள் இங்கே தங்கி இருந்தார்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
இவருடைய மூதாதையர்கள் இவர் பிறந்த இஞ்சிமேட்டு கிராம நாட்டாண்மை பொறுப்பை ஏற்று சிறப்பாக கிராம நிர்வாகம் செய்து வந்தவர்கள். முற்பிறப்பின் பயனால் திரு.இராஜா அவர்கள் பொன்னன் என்ற திருப்பெயரோடு, பரசுராமன்- பச்சையம்மாள் தம்பதியருக்கு முதல் மகனாக 1900 ஆம் ஆண்டு பிறந்தார். இராஜா சுவாமிகளின் சந்ததியினர் தெய்வ வழிபாட்டில் அதிக நாட்டம் கொண்டு, உமா மகேசுவரியின் திருப்பெயர்களில் ஓன்றான மாரியம்மனை வழிபட்டு வந்தனர். பரம்பரைத் தொழிலான பம்பை, உடுக்கை வர்ணிப்பதைச் செய்து தொண்டாற்றி திருவிழாக்களில் ஆடிப்பாடி மகிழ்ந்தவராவார்கள்.
தம் தந்தை பரசுராமன் பட்ட கடனைக்கட்ட முடியாததால் தம் சொந்த நிலத்திலேயே தந்தையாரோடு தம் குடும்பத்தார் அனைவரும் குத்தகை அடிப்படையில் பயிர் செய்து கடனை அடைக்க ஓப்புக்கொண்டதன் பேரில் கடனை எப்படியாகிளும் ஆடைத்து விட வேண்டும் ஏன்ற காரணத்தினால் தம் தம்பிகளையும், குத்தகை அடிப்படையில் அந்தணர் நிலங்களில் பயிர் செய்ய அனுப்பினார். கடவுள் அருளால் நல்ல விளைச்சல் விளைந்தும், ஆறில் ஓரு பங்கை முறைப்படி கொடுக்காமல் அந்தணர் செய்த சதியால் தமக்கு வரவேண்டிய பங்கு வரவில்லை என்று நொந்த இராஜா சுவாமிகள் இருந்த சூழ்நிலையில் அந்தணர்களையும் எதிர்க்க முடியாமல், கடனை அடைக்க வழி கிடைத்தும், விதி வசத்தால், அடைக்க முடியவில்லையே என்று நொந்து செய்வதறியாது திகைத்தார். அப்போது அவருடைய கண்ணிலே வெட்ட வெளியிலே மலை மீது நின்ற சிவலிங்கம் தோன்றவே, தம் குறைகளை அச்சிவபிரானிடமே முறையிடவேண்டும் என்ற நோக்கோடு பூசைப் பொருட்களை வாங்கி ஓரு துண்டில் முடிந்து, தோள் மீது போட்டுக் கொண்டு பெரிய மலைக்குச் சென்றார். அப்போது உலக இரட்சகர், அடியார்களை ஆதரிக்கும் அருட்கடவுள் முனிவர் வேடம் தாங்கி, மலையடிவாரத்திலே ஈராஜாவை வரவேற்றார்.
இராஜா அப்படியே செய்த பின், முனிவர் வேடம் தாங்கிய சிவனார், “ராஜா நீ வாங்கி வந்துள்ள கற்பூரத்தை ஏற்றி, தேங்காய் உடைத்து, கண்ணை மூடிக் கொண்டு என்னென்னவெல்லாம் முறையீடு செய்ய வந்தாயோ, அதை தூய மனதுடன் முறையீடு செய் !” என்று அருள்வழி காட்டினார். ராஜாவும் அப்படியே செய்ய உடைத்த தேங்காயில், பூ இருப்பதும், சரி பாதியாக தேங்காய் உடைந்திருப்பதும், பார்த்து இறைவனார் “ராஜா நீ வேண்டியது அப்படியே நடக்கும்! நல்ல சகுனங்களை இறைவன் உனக்கு அருள்பாலித்துள்ளார் ! நீ என்ன வேண்டினாய்? ” என்று எல்லாம் தெரிந்த இறைவனார் ஓன்றும் தெரியாததுபோல் தன் பக்தனிடம் கேட்டார்!
அதே போல் ஆங்கிலேய துரைச் செல்லும் குதிரை ஓரு நாள் எதையோ கண்டு மிரண்டு அதன் மீது அமர்ந்திருந்த துரை கீழே விழுந்து தன் காலை முறித்துக் கொண்டான்! அதன்பின் அவன் தன் தவறை உணர்ந்து சிவபெருமானின் மகிமை அறிந்து, தப்பை ஓப்புக் கொண்டு, இராஜா இழந்த நிலங்களை மீட்க பொருளுதவி செய்து தாயகம் திரும்ப ஏற்பாடு செய்தார்!
அவர் உயிரோடு இருந்த காலத்திலேயே தான் இறந்த பிறகு தன்னை எரிக்காமல் சித்தர்கள் மரபுப்படி மண்ணில் புதைத்து சமாதி எழுப்ப வேண்டும் என்று கூறியிருந்தார். இறைவன் திருவருள் கிடைக்கப் பெற்றிருந்தவர் என்ற காரணத்தால், கிராமத்தில் பிறந்து வளர்ந்திருந்தாலும், ஓருவரது உயிர் பிரிந்த பிறகு மண்ணிலே பிறந்த இந்த உடலை மண்ணிற்கே இரையாக்க வேண்டும் என்ற சித்தர்கள் கொள்கையை அறிந்திருந்தார். ஆனாலும், அவர் இறந்தபோது, அவர் தமது பெற்றோருக்கு மூத்த மகனாக இருந்தால், ஊர் வழக்கப்படி அவரது உடலை மண்ணில் புதைக்காமல் எரிக்க வேண்டும் என்று குடும்ப உறுப்பினர்களும் கிராம மக்களும் வற்புறுத்தினர். சித்தர்கள் மரபுப்படி அவரை மண்ணில் புதைத்து சமாதி எழுப்ப வேண்டும் என்று அவரது இளையமகன் அருட்செல்வர் இரா.பெருமாள் தீர்மானித்தார். பின்னர் நெய்தீப முனிவருக்கு பெரியமலை அடிவாரத்தில் திருமணிச்சேறை உடையார் ஆலயத்திலிருந்து பார்த்தால் கண்ணுக்கு தெரிகின்றதுபோல மண்ணில் புதைத்து கிரானைட் கற்களால் சமாதி கட்டப்பட்டது. இப்போதும் அந்த சமாதியை, கோயிலுக்கு வரும் ஏராளமான பக்தர்கள் வணங்கிவிட்டு செல்கின்றனர்.
பரந்து விரிந்துள்ள வெட்டவெளியில் வேப்பமரத்து நிழலில் கோபுரம் மிக அழகாக காட்சி அளிக்கிறது.அது மட்டுமா?கோவிலின் முன்புறம் பூத்துக் குலுங்கும் நாகலிங்க மரம்.அந்த மரத்தின் கீழே வீற்றிருக்கும் முதன்மைக் கடவுளான விநாயாகர். அவருக்கு நாக லிங்க விநாயகர் என்றே பெயராம்.ஆஞ்சநேயருக்கும் அங்கே கோயில் உள்ளது.சன்னதியில் அம்மன் இரு உருவங்களாக காட்சியளிக்கிறாள்.கீழே அமர்ந்திருக்கும் சீதளாதேவி மற்றும் அவளுக்குப் பின்புறம் அமர்ந்த நிலையில் காட்சியளிக்கும் “பெரிய சக்தி அம்மன்” இவளை “பெரிய மகமாயி” என்று அழைக்கிறார்கள்.